مقررات شورایعالی انقلاب فرهنگی
پیرو تصویب و ابلاغ سیاستهای کلی شبکههای اطلاعرسانی رایانهای از سوی مقام رهبری شورای عالی انقلاب فرهنگی «مقررات و ضوابط شبکههای اطلاعرسانی رایانهای» را طی جلسات ۴۸۲، ۴۸۳، ۴۸۴، ۴۸۵، ۴۸۶ و ۴۸۸ در سال ۱۳۸۰۰ تصویب کرد. در صدر این مقررات اصول حاکم بر آن بدین شرح بیان شدهاست:
- حق دسترسی آزاد مردم به اطلاعات و دانش.
- مسؤولیت مدنی و حقوقی افراد در قبال فعالیتهای خود.
- رعایت حقوق اجتماعی و صیانت فرهنگی و فنی کشور در این قلمرو.
- ایجاد حداکثر سهولت در ارائه خدمات اطلاعرسانی و اینترنت به عموم مردم.[۵۷]
نخستین مورد این مقررات عبارت است از «آییننامه نحوه اخذ مجوز و ضوابط فنی نقطه تماس بینالمللی»[۱۱۲] که نقطه تماس بینالمللی را در انحصار دولت قرار میدهد و صدور مجوز آن به دستگاههای اجرایی را به شورای عالی اطلاعرسانی محول میکند. این آییننامه کلیه ایجاد کنندگان نقطه تماس بینالمللی را مکلف میکند تا اقدامهای لازم را برای حفاظت و کنترل متمرکز از شبکههای مزبور انجام دهند که عبارت است از:
- فراهم سازی سیستم پالایش مناسب به منظور ممانعت از دسترسی به پایگاههای ممنوع اخلاقی و سیاسی و حذف ورودیهای غیرمطلوب. همچنین تعیین ضوابط پالایش به کمیسیون راهبردی شورای عالی اطلاعرسانی محول میشود.
- ایجاد سیستم دیوار آتش مناسب به منظور صیانت شبکهها از تخریب، فریب و سرقت اطلاعات.
- دایرکننده نقطه تماس بینالمللی اینترنتی بانک فعالیتهای اینترنتی کاربران خود را در دسترس وزارت پست و تلگراف و تلفن قراردهد تا براساس ضوابط و مصوبات شورای عالی امنیت ملی با حکم قاضی حسب درخواست در اختیار وزارت اطلاعات قرار گیرد.
- فراهم سازی امکان جلوگیری از برقراری ارتباطات غیرمتعارف، نظیر ارتباطات غیرمتقارن و ارتباطات غیرمستقیم در موارد غیرمجاز
به علاوه از وزارت وزارت پست و تلگراف و تلفن میخواهد تمهیدات لازم برای برقراری ارتباطات بین کاربران در داخل کشور از طریق شبکه مازه داخلی را فراهم سازد.[۵۷]
مورد دوم «آییننامه واحدهای ارائه کننده خدمات اطلاعرسانی و اینترنت رسا» میباشد. این آییننامه حدود فعالیت ارائه کننده خدمات اینترنت و شرایط اخذ، نحوه صدور مجوز و نظارت بر فعالیت آنها توسط وزارت پست و تلگراف و تلفن را معین میکند. همچنین مسئولیتهای این شرکتها و کاربران آنها را بیان میکند که شامل مسئولیت نسبت به محتوای تولیدی توسط خود اشخاص، رعایت حقوق پدیدآورندگان، اعمال پالایش، ثبت اطلاعات کاربران و فعالیتهای اینترنتی آنها و ارائه آن به وزارت مذکور، حفظ حقوق کاربران و جلوگیری از حمله به کامپیوترهای آنها، حفظ حریم اطلاعات خصوصی کاربران و ارائه خدمات با کیفیت میشود. به علاوه مصادیق محتوای ممنوع را مشخص میسازد.[۵۷]
مورد سوم آییننامه «دفاتر خدمات حضوری اینترنت» است که شرایط و مراحل اخذ مجوز گردانندگان کافی نت و مقررات حاکم بر فعالیت آنها را بیان میکند. طبق این آییننامه این مراکز واحد صنفی هستند و باید از صنف مربوطه مجوز بگیرند. از نکات جالب آن توجه به سرویسهای نوظهور نظیر تلفن اینترنتی یا آوانت است.[۵۷]
شورایعالی انقلاب فرهنگی در بهمن ماه سال ۱۳۸۱ در راستای اجرای مقررات فوق تصویب کرد که «به منظور صیانت از فرهنگ ملی و اسلامی، کمیتهای مرکب از نمایندگان وزارت اطلاعات، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما با مسیولیت نماینده وزارت اطلاعات تشکیل میشود. این کمیته مصادیق پایگاههای اطلاعرسانی رایانهای غیرمجاز را تعیین و به وزارت پست و تلگراف و تلفن ابلاغ خواهد کرد.»[۱۱۳] در سال ۱۳۸۲ در مصوبه دیگری نماینده دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی و نماینده سازمان تبلیغات اسلامی به آن کمیته اضافه شدند.[۱۱۴]
بدین ترتیب این آییننامهها به فعالیت بخش خصوصی در ایجاد نقطه تماس بینالمللی خاتمه میدهد. فعالیت بخش خصوصی در حوزه اینترنت را تنظیم و مقررات گذاری میکند و برای نخستین بار سازوکار رسمی پالایش در ایران را ایجاد میکند. مسئولیتهای حاکمیتی این حوزه را به شورای عالی اطلاعرسانی و وزارت پست و تلگراف و تلفن محول میکند. البته طی دهه ۱۳۸۰۰ با تغییر ساختار این دو نهاد و تغییر قوانین بخصوص قانون جرائم رایانهای، بخش عمدهای از این مقررات نسخ ضمنی میشود.
- ۹۵/۱۰/۲۸
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.